Poradnik robienia ubrań dla początkujących - porady i wskazówki dla majsterkowiczów — 2024

Przed boomem na odzież gotową do noszenia, każdy element garderoby, który posiadał, był robiony dla danej osoby, albo dla niej, albo przez kogoś, kogo znali. Teraz, około 30 lat po tym, jak szybko zaczęła się moda, nie wiemy, kto dostarczył naszą sukienkę do sklepu, nie mówiąc już o tym, kto ją wykonał. Bezimienność tego modelu pozwala nam odrzucić troskę o etykę linii produkcyjnej - poza zasięgiem wzroku, z pamięci! - podczas gdy karuzela trendów w połączeniu z uzależniającym hitem serotoninowym mediów społecznościowych sprawiła, że ​​teraz jesteśmy uwięzieni w niekończącym się cyklu kupowania coraz szybciej.Reklama

Zakup nowego sezonu jest tak łatwy, jak płatność za pomocą kliknięcia - co jest dodatkowo możliwe dzięki dostawie na następny dzień - ale coraz więcej kobiet walczy z tym zdehumanizowanym i oderwanym modelem mody. Te kobiety nauczyły się tworzyć własne ubrania, a robiąc to, zmieniły swoje spojrzenie na wszystko, od znaczenia społeczności po sztuczki kampanii reklamowych. Cyfrowy serwis magazynów Readly ujawnił, że spośród 5000 tytułów, z ponad 83 milionami wydań przeczytanych na całym świecie w 2019 r., Najczęściej poszukiwanym tematem było robótki ręczne, a dziewiarstwo, szydełkowanie i szycie również znalazły się w pięciu najważniejszych trendach. Chociaż powinniśmy uważać na szowinistyczną mentalność `` zarabiać i naprawiać '', która często pomija złożony psychologiczny wpływ platform takich jak Instagram, a także przywileje ekonomiczne i czasowe, których wymaga zrównoważona moda, młode kobiety wyraźnie zwracają się w kierunku tradycyjnego rzemiosła jako antidotum na obecny, wysoce problematyczny stan mody. Wraz ze wzrostem popularności kupowania i krawiectwa vintage oraz Pinterest odnotowuje 30-procentowy wzrost liczby wyszukiwań hasła „jak robić ubrania” , widać, że etos „zrób to sam” wrócił do mody. Uważność, aktywizm i kreatywność w równym stopniu składają się na radosny opór i szykowną oryginalność, a wszystko to w jednym. Trzy kobiety, które szyją własne ubrania, zaprosiły nas do swoich miejsc pracy, aby omówić pierwsze kroki (wskazówka: małe kroczki!), Rynki najlepszych tkanin oraz to, jak po rozpoczęciu szycia na zawsze zmienia się Twój stosunek do mody.

Lydia Higginson

Reklama

„Moja mama nauczyła mnie szyć, kiedy byłam małą dziewczynką, ale frustrowałam się nią, bo chciałam robić te wszystkie skomplikowane rzeczy, a ona mówiła:„ Nie, zaczniemy od początku ”. Robiła nasze ubrania, kiedy byliśmy mali, ale ja jestem najmłodsza z pięciu lat, więc zanim do mnie dotarła, była już dość zajęta. Nauczyłem się podstaw od mamy, ale zamiast zdobyć dyplom z tekstyliów, studiowałem politykę, ale dość szybko zdałem sobie sprawę, że nigdy nie chciałbym pracować w tym świecie. Miałem silną depresję i niepokój, i wtedy naprawdę zacząłem szyć - zamykałem się na długie godziny i to naprawdę uspokajało mój umysł. Pewnego dnia patrzyłem przez okno Prangsta Costumiers w południowym Londynie i ówczesny menadżer zapytał, czy chcę wejść. Była śliczna, więc złożyłem podanie o staż. Zaczęła mnie na tygodniowym stażu, który zamienił się w dwa lata. To był chrzest bojowy, ponieważ byli znani z naprawdę skomplikowanych zleceń, od ogromnych nakryć głowy z piórami po gorsety i cylindry. Nauczyłem się szyć męskie koszule, tworzyć ozdoby i hafty oraz jak składać kostium. Nauka ubierania kogoś jest formą sztuki. Po ukończeniu stażu przeniosłem się z Londynu do Bristolu, aby pracować jako niezależna projektantka kostiumów. Wylądowałem na nogach, gdy znalazłem niesamowite studio o nazwie Bristol Textile Quarter: 10 artystów mody i tekstyliów pracujących razem w jednym dużym pokoju, dzieląc się maszynami przemysłowymi i stołami do cięcia. Zdałem sobie sprawę, że istnieje prawdziwy rozdźwięk między tym, czym zarabiam na życie, a tym, jak się ubieram; Robiłam ubrania dla innych ludzi, ale nadal nosiłam legginsy z głównej ulicy. Nie czułem się dobrze nosząc te ubrania lub chodząc do tych sklepów, więc zdecydowałem, że cała moja garderoba będzie miała najkrótszy łańcuch dostaw na świecie - wykonany i noszony przeze mnie!ReklamaZacząłem 1 stycznia 2016 r. I aby powstrzymać się od łamania postanowień noworocznych, stworzyłem bloga, Made My Wardrobe jako deklaracja. Zacząłem od stanika i spodni, bo to pierwsza rzecz, którą zakładasz rano. Nie były doskonałe, ale na swój sposób piękne. Następnie płaszcz, spodnie, sweter i koszula i tak dalej. W pierwszym miesiącu zrobiłem kompletny strój. Nie byłem poddawany reżimowi, po prostu robiłem, co mogłem, wieczorami i w weekendy między pracą. Stopniowo oddawałem ubrania z głównych ulic, które miałem do 31 grudnia, kiedy wszystko poszło do sklepu charytatywnego i zrobiłem 75 sztuk własnych. Od tamtej pory robię tylko rzeczy, których potrzebuję - na przykład bikini na wakacje lub sukienkę na wesele - ponieważ nie lubię nic robić ze względu na to. Fajne jest to, że gdy zmieniają się pory roku, mogę zmienić to, co już mam, na przykład zdejmować rękawy latem i zakładać je z powrotem zimą. Kiedy lepiej rozumiesz, jak powstają rzeczy, które posiadasz, masz dla nich o wiele więcej szacunku. Nawet jeśli zrobisz tylko jedną parę dżinsów, następnym razem, gdy będziesz kupować parę, będziesz o wiele bardziej zastanowić się nad pracą i dbałością o ten produkt. Moje studio jest rzut kamieniem od Oxford Street i świadomość, że niczego stamtąd nie potrzebuję, jest naprawdę wyzwalająca. Sprawiło, że spojrzałem także na inne obszary mojego życia: czy mogę zbudować własne łóżko? Mój własny stół kuchenny? Samowystarczalność to naprawdę dobre uczucie.ReklamaDzięki temu zyskałem też poczucie wspólnoty. Nauczyłem się wielu swoich umiejętności od innych ludzi, na przykład strojów kąpielowych Claire Stidston i szewstwo od Lucy i Olly z Ottowin . To jest ta część, która najbardziej mnie ekscytuje - dzielenie się umiejętnościami - i nigdy nie chcę tego stracić. Od zakończenia roku tworzenia własnej garderoby wiele osób skontaktowało się z nami, mówiąc, że chcą nauczyć się robić różne rzeczy, więc od trzech lat prowadzę warsztaty. Obecnie sprzedaję zdigitalizowane wzory i prowadzę warsztaty online, aby ludzie mogli wykonać te elementy z materiałów pochodzących z lokalnych źródeł. Jest niesamowity projekt, Włóknisty , która polega na produkcji tkanin w pętli zamkniętej; inny, Bristol Cloth, sprzedaje wełnę pochodzącą z lokalnych owiec, która jest farbowana botanicznie w miejscowym mikro-młynie, dzięki czemu mogę uszyć płaszcz z tego pięknego materiału, który podróżuje pociągiem tylko dwie godziny. Zmagam się ze świadomością, że przywileje odgrywają rolę w tworzeniu ubrań, ale jako artysta mieszkający i pracujący w Londynie nie mogę sprawić, że moje warsztaty będą tańsze. Pracuję dużo dla organizacji charytatywnych, od Delikatny , organizacja charytatywna zajmująca się sztuką, której celem jest zaprzestanie wykorzystywania seksualnego oraz Dobra robota w komórce , która uczy uwięzionych cienkich robótek ręcznych Nieoficjalny , młodzieżowa organizacja charytatywna zajmująca się zdrowiem psychicznym. Dla tych, którzy nigdy wcześniej nic nie robili, ale chcą zacząć, zacznę od wypożyczenia maszyny do szycia, kupienia wzoru i taniej tkaniny i utknięcia. Jeśli zapytacie, gwarantuję, że czyjaś mama lub ciocia będą miały maszyna do szycia na ich strychu, a ponieważ wahają się one od 100 do 1000 funtów, chcesz najpierw iść z drugiej ręki. Jeśli jesteś w Londynie, moim celem jest niesamowity facet Tony w Tufnell Park, który ma niesamowity sklep z używanymi maszynami do szycia . Boję się, kiedy przejdzie na emeryturę, ponieważ obsługuje wszystkie moje maszyny - jest tak kompetentny i miły.ReklamaW przypadku tkanin, Goldhawk Road Market i MacCulloch & Wallis na Poland Street są świetne, a online lubię Magazyn offsetowy . Po drodze popełnisz błędy, ale nie możesz się pomylić - co najwyżej będziesz musiał to zrobić, siedząc przed Netflix! Wzory moich ulubionych marek niezależnych kosztują od 10 do 15 funtów, ale masz też wzór, aby zrobić nie tylko kombinezon, ale także swojego najlepszego przyjaciela, mamę, siostrę ... A kiedy już będziesz biegły, możesz zhakować wzór, aby zrobić ogólne sukienki lub spodnie. Na prawie każdym warsztacie, który prowadzę, ktoś opowiada mi o nauczycielu tekstyliów, który zabił ich pewność siebie, ale mówię, że każdy może to zrobić ”.

Atia Azmi

„Moja mama szyła nasze ubrania na specjalne okazje; Jestem jednym z czterech, a ona użyłaby tego samego materiału, by stworzyć różne style dla nas wszystkich. Mój tata również pracował w branży odzieżowej w Manchesterze i prowadził własną firmę dziewiarską, więc obserwowanie ludzi, którzy szyją, było dla nas czymś zupełnie normalnym, ale nigdy nie nauczyłem się szyć od rodziców. Podobał mi się haft krzyżykowy i haft od 8 lub 9 lat, a tekstylia robiłem na GCSE, ale wziąłem je ponownie dopiero po ukończeniu studiów, gdzie zostałem lekarzem rodzinnym. Po ukończeniu pierwszego szkolenia dla młodszych lekarzy w szpitalu pomyślałem, że chciałbym szyć ponownie i zacząłem robić głównie małe kołdry - bardzo wciągnąłem się w robienie na drutach - i od tego czasu postanowiłem dowiedzieć się więcej o tworzeniu własnych ubrań.ReklamaJako młodszy lekarz pracujący w systemie zmianowym miałem naprawdę dużo czasu - praca jest albo na pełny etat, albo po nocnej zmianie masz cały dzień wolny. Swoboda i kreatywność, które zyskałem dzięki szyciu, były taką miłą odmianą od sposobu, w jaki pracowałem w medycynie, gdzie jest bardzo wiele dobrych i złych odpowiedzi. Rozwinęłam umiejętności, których nie mógłbym zrobić teraz, kiedy mam dzieci. Zawsze mówię ludziom, którzy próbują się uczyć, mając dzieci lub pracę na pełny etat, że nie można oczekiwać, że nagle wszystko się dowiedzą - to wymaga czasu. To może być frustrujące, gdy czujesz, że nie możesz znaleźć czasu, ale zdałem sobie sprawę, że nigdy nie znajdziesz czasu, jeśli będziesz powtarzać: „Najpierw zrobię wszystko inne w życiu, a potem zacznę”. Teraz nasza oranżeria to moja szwalnia. Jedną rzeczą, z której nie zdajesz sobie sprawy, kiedy zaczynasz, jest to, ile zbierzesz! Jeśli chodzi o materiał, uwielbiam Simply Fabrics w Brixton, The New Craft House i Fabworks. To, ile robię, jest różne; w zeszłym roku średnio co tydzień robiłem coś nowego. Złożony kawałek, taki jak płaszcz, zająłby kilka (tygodni), ale mógłbym zrobić dwie lub trzy spódnice lub topy tygodniowo. Na tym etapie jestem świadomy, że niczego nie potrzebuję, więc bardziej skupiam się na nowych umiejętnościach, których chcę się nauczyć, lub na czymś, co jest bardziej kreatywne i inspirujące, jak używanie nowego materiału. Powiedziałbym, że dwie trzecie mojej garderoby to rzeczy, które sam zrobiłem; dziwnie jest nosić coś, czego teraz nie mam. Naprawdę lubię robić rzeczy dla mojej córki, a jeśli chodzi o zrównoważony rozwój, ubrania dla dzieci są zazwyczaj słabo wykonane i ze złych materiałów.ReklamaTworzenie własnych ubrań zmieniło mój sposób postrzegania mody. Kiedy idę na główną ulicę, widzę tylko, że jest za dużo ubrań - tak ogromna liczba, to dość przytłaczające. Wszystkie te elementy zostały wykonane przez kogoś i prawdopodobnie będą noszone tylko kilka razy. Kiedy już wiesz z pierwszej ręki, ile czasu upłynęło w tworzeniu tej odzieży, to jak długo będziesz ją nosić, staje się tak ważne. Teraz wydaję o wiele mniej na ubrania; kiedy coś kupuję, to tylko okazjonalnie i mogę sobie pozwolić na to, żeby było inne lub wyjątkowe, co jest miłe. Ponieważ jestem muzułmanką, która nosi hidżaby, wiele osób zakłada, że ​​szyję, ponieważ nie mogę znaleźć tego, co chcę ubrać. Chociaż tak nie jest - jest wiele opcji skromnego ubierania się - szyję, ponieważ nie mogę znaleźć tego, co chcę ubrać, ale tylko dlatego, że jestem drobna i kocham skandynawski styl. Nie zawsze możesz znaleźć te rzeczy w małych rozmiarach, więc robię ubrania na miarę moich preferencji. Radziłbym ludziom zaczynającym pracę, aby po prostu wbudowali to w swój dzień; może jednego dnia wytnij swój wzór, a następnego nawlecz maszynę. W końcu dojdziesz do punktu, w którym możesz skończyć ubranie w tydzień lub dwa, małymi krokami na raz. Zacznij prosto. Instagram jest świetny do wyzwań, które mogą w tym pomóc - kiedyś robiłem jeden telefon Tydzień ubrań dla dzieci , gdzie spędzasz 30 minut dziennie na tworzeniu czegoś, a aspekt społecznościowy naprawdę mnie zmotywował. Na YouTube znajdują się samouczki na temat wszystkiego, od zakładania zamków błyskawicznych po używanie konkretnych maszyn do szycia, a tagi na Instagramie, takie jak #beginnersewing lub #indiepatterns, są świetne do kontaktowania się z ludźmi, którzy pracują nad tymi samymi rzeczami co Ty, którym udało się rozwiązać problem utknąłem. Ponieważ szyjesz sam, łatwo jest poczuć się odizolowanym i utknąć w czymś, ale tak naprawdę jest tam cała społeczność ”.Reklama

Alex Rita

„Robiłem trochę szycia w szkole, ale nie zabrałem tego do domu. Dorastając, moja mama zawsze była na pchlim targu i uczyła mnie o dobrej jakości tkaninach. Przez chwilę po przeprowadzce do Londynu z Kopenhagi byłem bardzo spłukany. Jak wielu innych, po opłaceniu czynszu nie miałem dużo wolnych pieniędzy. Mieszkam obok Deptford Market i wybrałem wiele niedrogich używanych części, które następnie pocięłem, rozebrałem i dopasowałem do siebie, ponieważ mam 5'11. Kawałki kosztowały około 3 funtów, nie miało znaczenia, czy coś schrzaniłem. Zacząłem od ręcznego szycia, ale teraz mam niewyobrażalną maszynę do szycia Janome. Pierwszy raz zrobiłem coś dobrze, kiedy jechałem na ślub brata mojego byłego. Moja ciocia jest producentem sukni ślubnych, więc spędziłam dwa tygodnie w jej domu, ucząc się, jak uszyć sukienkę. Wiele się nauczyłem, tylko podstawowych rzeczy, których wcześniej nie wiedziałem. Potem zacząłem kopiować styl utworów, które już lubiłem. Jestem bardzo wizualną osobą, więc po prostu położyłem je na płasko i opracowałem ich kształt. Kliknęło mnie, gdy pomyślałem Och, ta koszulka składa się tylko z czterech kwadratów . Każdy może to zrobić. Myślę, że gdyby ludzie zrozumieli, jakie to proste, byliby mniej onieśmieleni. Od jakiegoś czasu interesują mnie bardzo proste sylwetki kimona, a japońskie elementy są naprawdę łatwe do wykonania, więc to dobry punkt wyjścia. Może to skandynawski we mnie, ale duńska kultura to jakość. Nie robię dużo zakupów. Gdy podrosłem, stałem się bardziej świadomy swojej energii i przestrzeni, a wejście do sklepu w centrum Londynu jest tak zniechęcające, że po prostu nie mogę. Kiedy znajomy kupuje coś wykonanego z poliestru, można poczuć, jaka to kiepska jakość.ReklamaDorastając w Danii, nie mieliśmy sklepów dolarowych ani niczego w tym rodzaju, więc zawsze byłem orędownikiem jakości. Lubię też rzeczy jedyne w swoim rodzaju, więc chodzenie do sklepu i oglądanie 15 takich samych sukienek po prostu mnie zasmuca. Chcę tylko ubrań na drążku, które chcę nosić codziennie. Zmieniając spojrzenie na ubrania, zauważasz także inne obszary. Tak naprawdę już nie jem mięsa, a kiedy to robię, jest ono organiczne. Możesz kupić kurczaka za 2 funty w supermarkecie, ale jest tani, ponieważ nie zadbano o niego. Kurczak za 10 funtów to tak naprawdę cena, jaką powinniśmy zapłacić za żywe, oddychające zwierzę, które nie tylko siedziało w klatce. Karmiono nas fałszywym wyobrażeniem o tym, ile rzeczy powinny kosztować. Instagram jest niesamowity pod względem inspiracji. Od czasu do czasu widzę reklamę czegoś za 200 funtów i myślę, Ooooh i spróbuj zrobić to sam. Teraz kupuję tylko rzeczy, których sam nie mogę zrobić. Nie mogę robić na drutach, co mnie bardzo denerwuje! Nie mam cierpliwości, więc kupuję wełniane bluzy i buty. Na początku nie umieszczałem rzeczy na Instagramie - to było po prostu coś do zrobienia dla siebie - ale potem ludzie zaczęli pytać, skąd mam rzeczy. Wydawało się, że ludzie mogą być zainspirowani tym materiałem, dlatego zacząłem się nim dzielić. Myślę, że ważne jest również pokazanie tego procesu - media społecznościowe są często fałszywe i doskonale obrazują, a ja chcę pokazać rzeczywistość. Zdjęcia z podpisami typu „Właśnie kupiłem ten materiał za 5 funtów”, a następnie zdjęcia, na których ją wycinam. Kiedy ludzie to zobaczą, mogą pomyśleć, Ja też to potrafię . Wysłały mi kilka zdjęć od innych kobiet, które stworzyły różne rzeczy po obejrzeniu moich postów i bardzo mnie to cieszy. Jeśli zaczynasz, najważniejsze jest rezerwowanie czasu - nie możesz tego lekceważyć. Londyn jest tak różnorodny, a każda dzielnica ma wspaniały rynek, na którym można kupić niedrogie tkaniny. Używam starych prześcieradeł, zasłon i narzut, aby wykonać większość moich ubrań, ponieważ są wykonane z bawełny i grubej wełny i są trwałe. Społeczność też jest tak ważna. W Deptford jest stragan prowadzony przez starszą parę, która zbiera złom z różnych miejsc, w których uwielbiam kupować. Robię też kostiumy sceniczne dla mojej przyjaciółki, która jest muzykiem i uczy mnie śpiewać! Wymiana umiejętności jest naprawdę niedoceniana. Mieszkając w Londynie, wszystko jest szalone i szybkie, ale powinniśmy znaleźć na to czas. Szycie jest tak terapeutyczne, że po prostu odskakuje igła. Zawsze patrzymy na ekrany, ale kiedy szyję, medytuję ”.Reklama powiązane historie #JacquemusAtHome to najlepsza rzecz w mediach społecznościowych Czy Twoja domowa maska ​​na twarz jest skuteczna? To świetny czas, aby nauczyć się naprawiać